فاطمه الزهرا

بسم الله الرحمن الرحیم  و به نستعین

قال أمیر الموءمنین علی (علیه‌السلام): عقول النساء فی جمالهنّ و جمال الرجال فی عقولهم».[1]

هر موجودی مظهر نامی از نام‌های الهی است، زیرا خلقت که از اوصاف فعلی خداست، نه از اوصاف ذاتی وی، عبارت است از تجلّی خالق در چهره مخلوق‌های گوناگون؛ چنان‌که حضرت امیرموءمنین(علیه‌السلام) فرموده است: الحمد لله المتجلّی لخلقه بخلقه. »[2]. عنوان تجلّی از لطیف‏ترین تعبیرهای عرفانی است که قرآن و عترت از آن یاد کرده‌ند و سالکان دوراندیش و درون‏بین را به خود جذب نموده است، چون سالک محبّ بیش از باحث متفکّر، از نشانه مقصود آگاه بوده و از آن لذت می‌برد و هرگز به شنیدن بانگ جرس کاروان کوی حق بسنده نمی‌کند، بلکه می‌کوشد تا از علم به عین آرد و از گوش به آغوش».